بازی تیم ملی با آمریکا باید در زمین اغتشاشات برگزار شود! / چرا لیدر اصلاحات می‌خواهد از سیاست خداحافظی کند؟
تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۰۰۰۷۲
گویا خاتمی قصد داشت تا از سیاست‌ورزی کناره‌گیری کند، موضعی که به خوبی نشان می‌دهد که او چه اندازه خود را ناتوان از اثرگذاری در این عرصه دیده است.
سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل بانام «ویژه‌های مشرق» شمارا در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
*******
روزنامه‌های امروز سه شنبه هشتم آذرماه در حالی چاپ و منتشر شد که سرعت غیر مجاز قیمت خودرو، تصمیم خاتمی برای ختم سیاست‌ورزی و از «مادر تمام بازی‌ها» تا «سیاسی‌ترین بازی تاریخ جام جهانی» در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
مسابقه تیم ملی ایران با آمریکا در چام جهانی قطر مورد توجه تمامی روزنامه‌ها قرار گرفته است. روزنامه اعتماد در این‌باره نوشته است:
چهار سال پیش و پس از بازی ایران و مراکش همین غزل را دستمایه یادداشتی کردیم و نوشتیم یوزپلنگ‌های ایرانی سرنوشت محتوم پلنگ داستان را عوض کردند. آنها پریدند و پنجه به ماه زدند. ماه را به زیر کشیدند و در آغوش گرفتند. آن زمان فوتبال ایران بیشتر از صعود به این فکر می‌کرد که بالاخره می‌تواند جام جهانی را با برد آغاز کند یا نه. بچه‌های ایران آن طلسم را شکستند و حتی مغرورانه پیش‌تر هم رفتند. خودشان را به نوک قله رساندند و از آنجا به شوق کسب دومین افتخار تاریخی پریدند. اما نشد. سقوط دردناک بود و صدای شکستن استخوان‌های‌مان بعد از سوت پایان بازی ایران و پرتغال به گوش رسید.
اعتماد در ادامه نوشته است:
امشب اما یوزهای ایرانی دوباره خودشان را به آن بلندی رسانده‌اند. با این تفاوت که نسبت به چهار سال پیش بزرگ‌تر و بالغ‌تر شده‌اند. این‌بار شکارچی‌های قهارتری به نظر می‌آیند و دورخیزشان نشان می‌دهد به موفقیت نزدیک‌ترند. همین که توانستند شروع فاجعه‌بار در جام را با یک برد درست و حسابی به فراموشی بسپارند و دوباره قد علم کنند یعنی امسال با دوره‌های پیش فرق می‌کند. بچه‌های ایران امشب می‌خواهند بلندترین پرواز خود را به نمایش بگذارند و ماه بلند را که ورای دست رسیدن است به چنگ آورند.
روزنامه هم‌میهن اما روایت دیگر از این مسابقه داشته و با اشاره به روز تاریخی ۸ آذر در سال۷۶(روز پیروزی تیم ملی بر استرالیا) نوشته است:
هشتم‌آذر نه‌تنها در تاریخ فوتبال که در روند تحولات جامعه ایران، نقش و جایگاهی نمادین پیدا کرد. آن نسلی که طعم آن روز را چشیده‌اند، شاید در بردهای مهمتر ایران (از جمله دو برد در جام‌جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۱۸ برابر آمریکا و مراکش) دیگر آن طعم را نچشیدند. آن طعم، طعم خواستن و توانستن بود. طعمی که امروز، جامعه با آن بسیار فاصله دارد. جای آن را خواستن و نتوانستن گرفته است. بخش مهمی از این حس هم، ناشی از شکست پروژه نسل ماست. نسلی که در دوم‌خرداد به میدان آمد تا تحول آفریند؛ اما نتوانست به آنچه می‌خواست برسد. حال، یا خواست‌های‌مان متناسب با واقعیت نبود و جنس رویایی داشت؛ یا موانع موجود در واقعیت، بیش از آنچه می‌پنداشتیم سخت بود که دود شود و به هوا رود. شاید، تلخ‌ترین واقعیتی که نسل ما چشید، این بود که دستیابی به رویا در سیاست به‌سادگی فوتبال نیست. در زمین فوتبال، ممکن است معجزه‌ای رخ دهد، والدیر ویه‌رایی بیاید، ابراهیم تهامی‌ای پیدا شود، تماشاگر دیوانه‌ای جو را به‌هم بریزد تا در نهایت، توپی به غزال تیزپایی برسد و حماسه‌ای خلق شود. زمین سخت و لیز سیاست، اما نشان‌مان داد که نمی‌توان به هرچه خواست، رسید. نمی‌توان هرآنچه درست می‌پنداریم، اراده کنیم. نمی‌توان طرف مقابل را مانعی پنداشت که باید از آن گذشت.
در ادامه این گزارش بازی فوتبال به زمین اغتشاشات گره خورده و آمده است:
امروز هشتم‌آذر دیگری است؛ در جامعه دیگری. جامعه‌ای کاملا متفاوت با پسادوم‌خرداد، با هشتم‌آذر ۱۳۷۶. جامعه امروز که می‌توان به‌تسامح آن را پسامهسا خواند، جامعه‌ای است خشمگین با خواست‌هایی انباشته. خشمگین از آنچه طی بیش از ربع قرن خواسته و به آن، دست نیافته است. بخشی از این جامعه چنان خشمگین است که حتی از همراهی با تیم‌ملی ابا دارد. بهانه‌اش غم مردم است؛ اما واقعیت آن است که میان خود با آنچه در زندگی عادی و رسمی در جریان است، شکافی پرناشدنی می‌یابد و ازاین‌رو، بر هرچه رنگ‌وبو و نسبتی با آن دارد، برمی‌آشوبد. حتی، اگر تیم‌ملی فوتبال باشد. چنین است که هشتم‌آذر امسال، گویی قرن‌ها با هشتم‌آذر ۱۳۷۶ فاصله دارد. چون ما و نسل ما و نسل‌های پس از ما، بسیار با حسی که در آن روز داشتند، فاصله دارد. حس همه‌باهم‌بودن، حس خواستن و حس توانستن...
روزنامه شرق نیز بازی تیم ملی را آمریکا را مورد ارزیابی قرار داده و می‌نویسد:
حال درست ۲۵ سال بعد از آن اتفاق شیرین، درست در یک هشتم آذر دیگر، تیم ملی باید یکی دیگر از حساس‌ترین بازی‌های عمرش را تجربه کند؛ این بار در جام جهانی و در آستانه صعود به مرحله یک‌هشتم نهایی. در تاریخ سابقه نداشته که تیم ملی بتواند در جام جهانی از گروهش صعود کند، ولی این بار سرنوشت صعود به دست ایران افتاده و آنها می‌توانند با رقم‌زدن یک نتیجه درخور، نامشان را در تاریخ ثبت کنند. اگرچه هنوز هم شاید این ابهام بزرگ وجود داشته باشد که آیا هشتم آذر امسال هم می‌تواند کارایی هشتم آذر ۲۵ سال پیش را داشته باشد یا نه؛ هشتم آذر ۷۶ بسیاری را غافلگیر کرد و طبیعی است که بتوان یک غافلگیری دیگر را هم در بامدادان به انتظار نشست.
روزنامه همشهری از آرزوی صعود تیم ملی گفته و نوشته است:
اگر به گذشته برگردیم متوجه یک حقیقت ساده می‌شویم. ما قبل از این، بازی‌های «سوم» حساس زیادی در جام‌جهانی داشتیم. ۹۸ مقابل آلمان، ۲۰۱۴مقابل بوسنی و ۲۰۱۸روبه‌روی پرتغال. هر بار اگر برنده بازی می‌شدیم، به مرحله بعدی می‌رفتیم. هر بار کافی بود ۳ امتیاز بگیریم و صعود کنیم. در همه تاریخ اما هرگز اینطور نبوده که بتوانیم طعم صعود را بچشیم. پس تا امروز هرگز تا این اندازه به صعود نزدیک نبوده‌ایم. این فرصت ویژه‌ای است که نباید از دست برود. مهمتر از همه‌چیز اما، بودن در این موقعیت و تجربه کردن این هیجان است. این لذتی است که هر ثانیه همراه تیم خواهد بود. تیمی که به‌معنای واقعی کلمه، متحد است. تیمی که همه نفرات اصلی و نیمکت‌نشینش برای یک هدف می‌جنگند. تیمی که می‌خواهد تاریخ‌ساز شود. تیمی که همه‌چیزش را در زمین می‌گذارد تا با ناامیدی برخورد نکند. این تیم، قصه‌ای می‌سازد که برای سال‌ها تکرار شود. این تیم کاری می‌کند که هیچ‌وقت از یادها نرود.
روزنامه ایران نیز صعود تیم ملی را رویای مردم خوانده و می‌نویسد:
صعود رؤیایی است که بسیاری از علاقه‌مندان به فوتبال ایران آن را در سر می‌پرورانند و امیدوارند این آرزو محقق شود، خصوصاً که این بازی امروز هشتم آذرماه است؛ سالروز بازی تاریخی ایران و استرالیا که تیم ملی با تساوی ۲-۲ برابر این تیم در سال ۱۳۷۶، به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه صعود کرد تا روزی فراموش‌نشدنی در تاریخ فوتبال ایران به ثبت برسد. حالا در بیست و پنجمین سالروز آن بازی، یک بازی بزرگ دیگر از راه رسید و همه در انتظار هستند تا یوزها حماسه‌ای دیگر را مانند حماسه ملبورن رقم بزنند و با رقم‌زدن اولین صعود از مرحله گروهی جام جهانی، دست به تاریخ‌سازی بزنند.
ایران در ادامه نوشته است:
تیم ملی در حالی امیدوار به صعود است که پس از شکست سنگین و غیرمنتظره ۶ بر ۲ برابر انگلیس، در بازی دوم برابر ولز نمایشی خیره‌کننده از خود به جا گذاشت و با ارائه یک بازی زیبا و تماشاگرپسند، موفق شد حریفش را ۲ بر صفر شکست دهد، دیداری که گل‌های آن در وقت‌های تلف شده و لحظات پایانی به ثمر رسید؛ یکی با شوت دیدنی روزبه چشمی از پشت محوطه جریمه و گل دوم با ضربه چیپ رامین رضاییان.
قلم بی سند زیباکلام کار دستش داد!
روزنامه جوان در ستون اخبار ویژه خود درباره تولید اخبار دروغین توسط ضد انقلاب و اصلاح‌طلبان نوشته است:
صادق زیباکلام، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران که مدت‌هاست برخلاف انتظاری که از یک استاد دانشگاه می‌رود، با اتخاذ مواضع غیر علمی، غیر مستند و سخیف، شأن خود را در حد یک سلبریتی کم مایه تقلیل داده است، پس از آنکه در آخرین ادعایش درباره آمار کشته‌شدگان حوادث آبان ۹۸، نتوانست مستنداتی ارائه کند، به مرجع قضایی احضار شد و اذعان کرد: «بنده هیچ منبع و مأخذ موثقی پیرامون صحت و سقم آمار کشته شدگان ندارم.» این اعتراف پس از آن صورت گرفته که روز یک‌شنبه صادق زیباکلام طی پیامی که در یکی از شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد ضمن انتقاد از حسن روحانی، رئیس‌جمهور سابق کشورمان ادعایی را مطرح کرد که این ادعا بلافاصله با واکنش دستگاه قضایی مواجه شد و زیباکلام به مرجع قضایی فراخوانده شد.
جوان در ادامه نوشته است:
زیباکلام که مدعی کشته شدن ۴۰۰ نفر در جریان اعتراضات آبان ماه در ۹۸ در ایران شده بود، صبح دیروز با مراجعه به دادسرا به توضیح در این مورد پرداخته است و حالا برای تنویر افکار عمومی عنوان کرده صحبت‌های او بر پایه آمارهای ضد انقلاب، یک سازمان به اصطلاح حقوق بشری غیرقانونی و فضای مجازی بوده است. زیباکلام در پست منتشر شده در اینستاگرام ضمن اذعان به نداشتن هیچ منبع و مأخذ موثق پیرامون صحت و سقم آمار کشته‌شدگان آبان ماه گفته است: «لازم می‌دانم در خصوص رقم کشته‌شدگان، این توضیح را بدهم که بنده هیچ منبع و مأخذ موثقی پیرامون صحت و سقم آمار کشته‌شدگان ندارم. رقم ذکرشده در پست دیروز، صرفاً بر اساس گزارش سازمان حقوق بشر ایران در نروژ، مسموعات در فضای مجازی و گفته‌های رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور می‌بود. من خودم شخصاً هیچ علم و اطلاع موثقی از آمار کشته‌شدگان ندارم!
خاتمی از سیاست خداحافظی می‌کند؟
روز گذشته احمد زیدآبادی فعال سیاسی اصلاح‌طلب خبر داد که خاتمی قبل از اغتشاشات تصمیم داشته از سیاست کناره‌گیر کند؛ البته فضای اغتشاشات باعث شده است تا در تصمیم خود صرف‌نظر کند! روزنامه اصلاح‌طلب آرمان ملی نوشته است:
«کناره‌گیری خاتمی از سیاست» این خبر چه تاثیری در فضای سیاسی و حتی غیر سیاسی جامعه دارد؟ پیش از هر قضاوتی باید به جایگاه خاتمی پرداخت. آنچه از سال ۷۶ تا ۸۴ یعنی در دوران ریاست‌جمهوری خاتمی گذشت، در اذهان بسیاری از افراد هست از قتل‌های زنجیره‌ای تا ترور سعید حجاریان و توقیف گسترده مطبوعات. اما آرامش ظاهرا با خاتمی همراه نبود و پس از دوران ریاست‌جمهوری تا امروز مورد هجمه مخالفانش است. خاتمی یا هر سیاستمدار و کنشگر سیاسی از زمانی‌که پا در این میدان می‌گذارد باید فراز و فرودها را بپذیرد و بیش از همه خود را متعهد به رفتاری بداند که جامعه از او انتظار دارد.
این روزنامه در ادامه گزارش خود می‌نویسد:
به‌نظر می‌رسد با توجه به مواضع و رویکردهای اخیر خاتمی، او می‌تواند در صورت اصرار به کناره‌گیری از سیاست می‌تواند همانند ناطق نوری در نقش یک مصلح سیاسی به ایفای نقش بپردازد!
روزنامه همدلی نیز نسبت به خبر خدحافظی خاتمی واکنش نشان داده و او را فردی بی اثر خوانده است؛ این روزنامه نوشته است:
سیدمحمد خاتمی که روزی در زمان ریاست جمهوری‌اش بی‌نظیرترین اقبال مردمی تاریخ به روسای جمهور ایران را تجربه می‌کرد و روزگاری دیگر علیرغم آن که از منصبی سیاسی واجرایی برخوردار نبود، به انگشت اشاره‌اش رئیس جمهور انتخاب می‌شد و ترکیب مجلس شورای اسلامی و خبرگان تغییر می‌کرد، روزهای دشواری را می‌گذراند. از یک طرف گفته می‌شود، که به توصیه‌ها و نامه‌هایش برای ایجاد تغییرات در فضای کنونی کشور اعتنایی نمی‌شود و از سوی برخی تندروهای جریان اصول‌گرا به فتنه وحتی خیانت نیز متهم می‌شود واز سوی دیگر نیز از طرف بدنه مردمی که روزگاری منتظر اشاره‌اش بودند، به بی‌عملی وانفعال متهم می‌شود.
در ادامه این گزارش آمده است:
او اکنون در میان دو لبه قیچی‌ای ایستاده است که می‌توان یک لبه آن را تندروهایی دانست که همواره از خاطره محبوبیت او در زمان‌های گذشته زخم خورده‌اند و یک لبه آن نیز مجموعه‌ای از بدنه اصلاح‌طلبی است که انتظار همراهی بیشتری از او داشتند، به اضافه گروه‌های برانداز که همواره تلاش می‌کنند مرجعیت سیاسی مردم را به بیرون از مرزها انتقال دهند و از این منظر خاتمی رقیب خطرناکی برای آن‌هاست. او در شروع این اعتراضات اگرچه یک دو موضع‌گیری داشت که البته چندان مورد توجه مردم خشمگین قرار نگرفت، اما خبر نوشتن نامه‌اش به ارکان نظام درباره اتفاقات اخیر یک بار دیگر او را در کانون برخی تحلیل‌ها قرار داد. تازه ترین مضوعی که درباره او گفته شد این بود که گویا قرار داشت از سیاست‌ورزی کناره‌گیری کند. موضعی که به خوبی نشان می‌دهد که او چه اندازه خود را ناتوان از اثرگذاری در این عرصه دیده است.
منبع: مشرق
کلیدواژه: تیم ملی ایران قیمت ویژه های مشرق مرور روزنامه ها روزنامه هم میهن روزنامه ایران روزنامه اعتماد روزنامه جوان سید محمد خاتمی روزنامه همدلی دستگاه قضائی احمد زیدآبادی اخبار داغ خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت آمار کشته شدگان جام جهانی روزنامه ها کناره گیری هشتم آذر تیم ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۰۰۰۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشگاه‌های آمریکا در تسخیر معترضان به جنایات اسرائیل
مهم‌ترین عناوین روزنامه‌های امروز _چهارشنبه پنجم اردیبهشت ۱۴۰۳_ را در ادامه می‌خوانید.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا، مرور عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «گره‌زدن منافع با سیاست همسایگی» نوشت: «ای آمدنت باعث آبادی ما»؛ این مصرع، بخشی از یک پوستر بود که در دانشگاه «جی سی» شهر لاهور پاکستان برای خوشامدگویی به آیت‌الله رئیسی نصب شده بود. این دانشگاه، محل برگزاری دیدار با نخبگان ایالت پنجاب بود. نه فقط سالن مملو از جمعیت دانشگاه «جی سی»، بلکه تصاویر و فیلم‌های منتشر شده به خوبی اشتیاق حاضران اعم از دانشجویان و استادان و نخبگان این ایالت پاکستان برای دیدار با رئیس‌جمهور کشورمان را نشان می‌دهد. این استقبال گرم و خوشامدگویی توأم با شور، نشانه گویایی از پیوند دو کشوری است که علاوه بر همسایگی، دارای ریشه‌ها و پیوندهای مشترک تاریخی، فرهنگی و زبانی نیز هستند. گذشته از همه اینها، نمی‌توان این واقعیت را نادیده گرفت که رویکرد عدالت‌خواهانه و استکبارستیزی جمهوری اسلامی ایران در موضوعات بین‌المللی، از جمله مواضع آیت‌الله رئیسی در دفاع از مردم مظلوم غزه سبب افزایش اقبال نخبگان کشور مسلمان پاکستان به مقامات عالی ایران، از جمله رئیس‌جمهور کشورمان شده است. دیروز به عنوان دومین و آخرین روز از سفر رسمی آیت‌الله رئیسی به پاکستان، صرفاً به ملاقات‌ها و دیدارهای فرهنگی، دینی و گفت و شنود با نخبگان این کشور اختصاص داشت.
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «دانشگاه‌های آمریکا در تسخیر معترضان به جنایات اسرائیل» نوشت: دانشگاه‌های آمریکا این روزها، در تسخیر دانشجویان و اساتیدی است که، در میان نیروهای امنیتی و پلیس ضد شورش، ضمن محکومیت جنایات اسرائیل در غزه، خواهان آزادی دانشجویان معترض و بازگشت دانشجویان و اساتید اخراجی هستند. چند روز پیش بود که «فایننشال‌تایمز» ضمن پرداختن به هزینه‌هایی که حمایت بی‌قید و شرط از رژیم آپارتاید اسرائیل روی دوش آمریکا و به طور کلی غرب گذاشته است نوشت: «قرار بود اسرائیل سرمایه راهبردی آمریکا باشد اما تبدیل به یک وبال راهبردی برای آمریکا شده است.» آمریکا بنا به دلایلی، خود را «موظف به حمایت از رژیم صهیونیستی می‌بیند. حالا یا به دلیل نفوذ سنگین لابی‌های صهیونیستی در مراکز ثروت و قدرت این کشور یا به هر دلیل دیگر. در این بین فرقی هم نمی‌کند، دموکرات‌ها روی کار باشند یا جمهوری‌خواهان. فرقی هم نمی‌کند، این رژیم ۳۴ هزار غیرنظامی را طی فقط ۲۰۰ روز به وحشیانه‌ترین شکل قتل‌عام کند، یا نظامیانش به زنان فلسطینی در بیمارستان و جلوی چشمان همسران‌شان در غزه تجاوز کرده سپس به آنها تیر خلاص بزند. آمریکا و به طور کلی غرب، نگاهی که به رژیم صهیونیستی دارد صددرصد و به صورت بسیار افراطی ایدئولوژیک است و این نگاه، آبرویی برای آمریکا در جهان باقی نگذاشته است. همین دیروز مؤسسه نظرسنجی «گالوپ» اعلام کرد، نتایج نظرسنجی که این مؤسسه در ۱۳۰ کشور جهان انجام داده است نشان می‌دهد، فقط ۳۶ درصد از مردم سراسر دنیا، سیاست‌های آمریکا را تأیید می‌کنند. یعنی ۶۴ درصد مردم سراسر جهان مخالف سیاست‌های آمریکا هستند. و شما تردید نداشته باشید، بخش بزرگی از این مخالفت، به دلیل هزینه‌هایی است که غرب در حمایت از این رژیم پرداخت کرده است.
می‌گویند دانشگاه کلمبیا در نیویورک، جزو ده دانشگاه برتر این کشور است. این دانشگاه، در کنار دانشگاه‌های «ییل» و «هاروارد» در اعتراض به جنایات هولناک رژیم صهیونیستی در غزه، پیشگام بوده‌اند. با شمار زیادی از دانشجویان و اساتید این دانشگاه‌ها برخورد شده است. اما این برخوردهای قهری باعث توقف اعتراض‌ها نشده است.
در همین رابطه بی‌بی‌سی طی گزارشی کوتاه نوشت: «اعتراض‌ها علیه جنگ غزه- بخوانید جنایات رژیم صهیونیستی در غزه- از دانشگاه کلمبیا به سایر دانشگاه‌های معتبر آمریکا گسترش یافته است. در مقابل پلیس برای متفرق کردن اعتراض دانشجویان با یورش به چادرهای معترضان، تعدادی از آنها را بازداشت کرده است. این تازه‌ترین دور انتقادها و اعتراض‌هایی است که مقام‌های آمریکایی در ادامه جنگ غزه با آن مواجه شده‌اند. معترضان آمریکا را به حمایت از جنگ متهم می‌کنند. دوشنبه‌شب، پلیس به چادرها و محل تجمع دانشجویان در دانشگاه نیویورک یورش بُرد و شماری را دستگیر کرد.»
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «در هوای مهاجرت ۷۰ میلیون ایرانی!» نوشت: چند سال پیش شخصی از دولتمردان سابق مدعی شد که «به‌زودی ۷۰ میلیون ایرانی از خشکسالی مجبور به مهاجرت می‌شوند»! این نظریه را همان زمان در خدمت کینه شتری یک جریان سیاسی از نظام و سق سیاه‌نمای آنان ارزیابی کردم. علم هواشناسی آن‌قدر پیشرفته نیست که بتوان پیش‌بینی‌های اینچنینی بیرون داد. گرم‌شدن دنیا و اثرات آن نیز دانشمندان را برای آینده و چگونگی اثرگذاری آن روی بخش‌های مختلف جهان، متفق‌القول نکرده است. هیچ‌چیز را که برچسب علمی داشته باشد، نمی‌توان با قطعیت درباره وضع آب‌وهوای آینده ایران و جهان مدعی شد. واضح است که بخش بزرگ و مرکزی کشور ما فلات است؛ و صدها هزار سال است که همین است و هیچ گاه بارش استوایی نداشته، اما «مهاجرت از بیم خشکسالی» بحثی چند عاملی است. آب هنوز در ایران به مقدار نیاز و متناسب با جمعیت و همسان با یک الگوی توسعه‌یافته کشاورزی و صنعتی و شرب یافت می‌شود. با تغییر در مدیریت‌ها و الگوی مصرف نیز نیاز ما برای رسیدن به تطابق با وضع موجود، تنظیم‌پذیر است. منابع دیگر آب از شیرین‌سازی دریا (که چهار عملیات بزرگ آن در چهار نقطه از فلات مرکزی ایران به نتیجه نزدیک است) تا «آب عمیق» تا تقطیر رطوبت هوا در دسترس است. الگوهای آینده مصرف آب در صنایع و کشاورزی و حتی آب شرب و بهداشت شهری نیز میزان مصرف را تا سطح قابل‌توجهی کاهش می‌دهد. اگر تمامی تغییرات را بتوان لحاظ کرد نیز باز با قدرت و یقین نمی‌توان استدلالی به نفع یا زیان خشکسالی در ایران کرد، اما می‌توان گفت که مهاجرت ۷۰ میلیونی، سخنی گزاف است. ساختارها و سازه‌های بناکننده یک کشور با تغییرات، متناسب‌سازی می‌شود.
روزنامه وطن امروز در صفحه نخست امروز خود تیتر «مقاومت نامیرا» را برگزید و نوشت: در تومار داستان‌های پررنج و مرارت غزه که فصلی جدانشدنی از تاریخ فلسطین است می‌توان داستان‌های حماسی دیگری را هم پیدا کرد. «ابوشجاع» احتمالاً یکی از آنها خواهد بود. مردی جوان که عملیات ترورش در اردوگاه «نور شمس» بیش از ۳ روز به طول انجامید؛ ۱۴ نفر از هم‌رزمانش شهید شدند و پس از اعلام شهادتش، به ناگاه از پشت پرده غیب حاضر شد و در مراسم تشییع هم‌رزمان شهیدش شرکت کرد. شاید تا اینجا ما بیش از هر چیز تنها به یاد سوژه آشنای فیلم‌های سینمایی بیفتیم اما زمانی که در زمین واقعیت رد زنده ماندن او و اقدامش در شرکت در مراسم تشییع دیگر شهدای اردوگاه را مرور کنیم، همه چیز به این سادگی نباشد. قاب حضور او در جمع مردمی که شهیدان خود را به دوش می‌کشیدند، صحنه‌ای آخرالزمانی و یادآور زنده ماندن شهید در مکتب جهادی اسلام است. هیچ استعاره‌ای در کار نیست و صرف حضور در جمع شهیدان بار تدریس مفاهیمی را به دوش می‌کشد که عمری با استعاره و مثال روایت شده‌اند. در سوی دیگر اما همین که یک سوژه سطح اول ترور پس از ناکام ماندن عملیات ترورش در یک محیط محدود محاصره شده اینچنین خود را در مقابل دیدگان همه قرار می‌دهد و آنها را به یک شکست دیگر دعوت می‌کند، فراتر از استعاره‌هایی است که همواره برای ترسیم مختصات مقاومت فلسطینی از آن استفاده می‌شد. محمد جابر با نام نظامی «ابوشجاع» فرمانده گردان طولکرم در سرایاالقدس یک قاب جدید از واقعیت اجتماعی فلسطین است.
روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود با تیتر «جنجال «بهشت»» نوشت: ساعت نزدیک به ۱۰ صبح است اما تنها چهار عضو در صحن حضور دارند. در سالن شیبانی جلسه هم اندیشی است و نزدیک به ۱۴ نفر از اعضا در جلسه حضور دارند. حبیب کاشانی، نرجس سلیمانی و مهدی اقراریان در صحن هستند. به نظر می‌آید با توجه به حضور همیشگی کاشانی و سلیمانی در زمان جلسات هم اندیشی این دو عضو تمایلی به حضور در این جلسات خصوصی ندارند. موضوع جلسه اختلاف نظرهای چند جلسه اخیر میان اعضای شورای شهر است. یکی از اعضای شورای شهر هفته گذشته اعلام کرد که شورا به دو گروه مخالفان و موافقان شهردار تقسیم شده، موضوعی که با واکنش چمران رو به رو شد و اعلام کرد که چنین تقسیم بندی‌هایی درست نیست. اما مرور مذاکرات شورای شهر نشان می‌دهد بر خالف ادعای چمران، منتقدان عملکرد شهردار تهران همیشه از سوی طرفداران زاکانی مورد نقد و حمله مجازی قرار گرفته و پیش از آنکه شهرداری پاسخ تذکرات و انتقادها را بدهد، این اعضا در صحن سخنان آنها را مصداق سیاه نمایی و تخریب دانسته‌اند یا درخواست کرده‌اند رئیس شورای شهر به آنها اجازه تذکر بیش از سه دقیقه ندهد. در جلسه هم اندیشی چمران از اعضا درخواست کرده اختلاف نظرها به صحن علنی کشیده نشود تا رسانه‌های معاند از آن سوءاستفاده نکنند؛ موضوعی که با واکنش منتقدان رو به رو شده. تأکید بر این بوده که انتقادهای مطرح شده نقد عملکرد و یادآوری وعده‌های محقق نشده است. یکی از طرفداران شهردار مدعی می‌شود که نقدهای مطرح شده در صحن دقیق نیست و در این دوره مدیریت شهری فعالیت‌های خوبی به ثمر رسیده که با پاسخ تند عضو منتقد رو به رو می‌شود. هفته گذشته برخی از اعضای شورای شهر نسبت به توییت توهین‌آمیز یکی از مدیران شهری نسبت به یکی از اعضا واکنش جمعی نشان داده و خواستار برکناری این مدیر میانی شده بودند. شنبه شب اعلام شد که اعضای شورای شهر قصد دارند در نامه‌ای کتبی از رئیس شورای شهر بخواهند این موضوع را بررسی کند، اما در جلسه هم اندیشی بررسی نشده است.
روزنامه دنیای اقتصاد در صفحه نخست امروز خود با تیتر «مدیران نگران چه هستند؟» نوشت: ۶۷ درصد از مدیران براساس یک نظرسنجی، «عدم ثبات در ابعاد سیاسی و اقتصادی» را بزرگ‌ترین دغدغه خود در سال جاری می‌دانند. علاوه بر این موضوع، کمبود نقدینگی برای رشد شرکت‌ها در جایگاه دوم و کمبود نیروی انسانی متخصص از نگاه مدیران در جایگاه سوم فهرست نگرانی‌ها قرار گرفته است. نکته قابل توجه اینکه در سال ۱۴۰۲ دغدغه نیروی متخصص در جایگاه دهم قرار داشت و به نظر می‌رسد که یکی از دلایل افزایش این نگرانی، مهاجرت نیروهای متخصص از کشور باشد. عدم ثبات در قوانین و مقررات دولتی و تنش‌های سیاسی منطقه نیز از دغدغه‌های دیگر در سال ۱۴۰۳ محسوب می‌شود. بر اساس نتایج این گزارش، افزایش فروش و توسعه بازار از مهم‌ترین برنامه‌های مدیران عامل برای سال ۱۴۰۳ است. همچنین در این گزارش ۷۶ درصد از مدیران رکود را در سال جاری پیش‌بینی کردند و تنها ۲۱ درصد به رونق امیدوار بودند. گزارش مدیران عامل از سوی شرکت مشاوره مدیریت ایلیا، عضو خانواده گروه رسانه‌ای «دنیای‌اقتصاد» تهیه شده است.
محکومیت بدوی توماج صالحی به اعدام